درآمدی بر هرمنوتیک از منظر نهج البلاغه

«هرمنوتیک» یعنی «هنر تأویل»، در اصل ارائه نظریه و روش درباره تأویل کتاب مقدّس و دیگر متون دشوار می­باشد. امروزه این بحث به­عنوان یک دانش جایگاه ویژه­ای را به خود اختصاص داده است؛ به­ویژه در علوم انسانی همچون فلسفه، الهیات، نقد ادبی، علوم اجتماعی و فلسفه علم، پرسش­ها و بحث­های جدیدی را به­وجود آورده است. مقاله حاضر بر آن است که بحث هرمنوتیک را از نظر معنا، مراحل تحول و ... بررسی نموده و به رابطه­ی عالمان اسلامی با هرمنوتیک، بازتاب و تأثیرهرمنوتیک در حوزه علوم اسلامی و نقد آموزه­های آن به­ویژه در حیطه­ی تفسیر و فهم متن بپردازد. همچنین در این مقاله آموزه­های هرمنوتیک و تأثیر آن بر تـفسیر قـرآن و اختلاف در دین از منظر و دیـدگاه حضرت عـلی(ع) در کتـاب گران­سنگ نهج­البلاغه بررسی گردیده است.